Niet afschaffen, maar uitbouwen – waarom Nederland vast moet houden aan feministisch buitenlandbeleid
In een bijzin, verstopt in een verslag van een schriftelijk overleg, zet minister Veldkamp deze week een streep door het feministisch buitenlandbeleid.
Daarmee komt er een abrupt einde aan een koers waarmee Nederland zich nog geen drie jaar geleden vol trots aansloot bij een internationale kopgroep van landen die werk maken van gendergelijkheid. Onverteerbaar – voor iedereen die gelooft in een rechtvaardige wereld, en vooral voor vrouwen wereldwijd die dagelijks strijden voor hun rechten.
Feministisch buitenlandbeleid is geen modegril. Vrouwen maken de helft uit van de wereldbevolking. Toch zijn zij bijna nergens gelijk vertegenwoordigd op plekken waar beslissingen worden genomen over hun levens. Zoals het vorige kabinet het zelf helder uit wist te leggen, gaat feministisch buitenlandbeleid om het centraal stellen van gelijke rechten en gelijkwaardigheid binnen alle onderdelen van het Nederlandse buitenlandbeleid.
Ingebakken ongelijkheid
Bij Simavi zien we die ongelijkheid elke dag. Over de hele wereld zijn vrouwen en meisjes vaak verantwoordelijk voor het halen van water, maar wordt er nauwelijks naar hen geluisterd als het beleid over water wordt gemaakt. Het gevolg? Voorzieningen die onveilig zijn. Gebrek aan privacy. Uitval op school. Seksuele uitbuiting. Ongelijkheid wordt zo letterlijk ingebakken in het systeem. Want zolang vrouwen en meisjes niet kunnen meebeslissen, blijven hun belangen ondergeschikt – óók als het gaat om basisrechten zoals toegang tot water en toiletten.
Ondermijning effectiviteit beleid
Juist in tijden van klimaatverandering en toenemende concurrentie om water is het essentieel dat vrouwen meebeslissen over de oplossingen. Hun kennis, ervaring en leiderschap zijn geen bijzaak – ze zijn onmisbaar. Door het substantiële budget dat Nederland gereserveerd had voor vrouwenrechten en gendergelijkheid na 2025 af te bouwen, ondermijnt het kabinet niet alleen dit uitgangspunt, maar ook de effectiviteit van haar eigen buitenlandse beleid.
'Hoe kunnen we anderen nog aanspreken op mensenrechten, als we zelf onze steun aan vrouwenrechten zo achteloos schrappen?'
Internationaal tast dit besluit de geloofwaardigheid van Nederland aan. Hoe kunnen we anderen nog aanspreken op mensenrechten, als we zelf onze steun aan vrouwenrechten zo achteloos schrappen? Het signaal is helder: de strijd voor gelijke rechten is geen prioriteit meer.
Draai besluit terug
Simavi roept het kabinet op dit besluit terug te draaien. Niet afbouwen, maar uitbouwen – dat is wat nodig is. Voor een wereld waarin ieder mens telt. Waarin vrouwen en meisjes niet alleen water dragen, maar ook het woord voeren. Dat is pas echte vooruitgang.
Sabina Voogd is senior beleidsadviseur bij Simavi, een ontwikkelingsorganisatie die zich inzet voor het recht van vrouwen op water, sanitatie en gelijkheid wereldwijd