Voor de sier in een watercomité? Deze Nepalese wil échte invloed voor vrouwen
Dertig minuten per dag een zielig straaltje water van twijfelachtige kwaliteit? De vrouwen van wijk 8 in Changunarayan nemen daar geen genoegen meer mee. Samen met Renuka Nepal, boerin, ondernemer én leider van de lokale vrouwengroep, komen ze in actie.
Renuka Nepal zit zelden stil. Ze runt haar huishouden, houdt vijf stuks vee, verkoopt haar oogst op de markt én coördineert de zelfhulpgroep van vrouwen in haar wijk. ‘Ik vind het belangrijk dat vrouwen zich ontwikkelen en leiderschap nemen,’ zegt ze.
Gelukkig krijgt Renuka thuis alle steun. Maar dat geldt lang niet voor alle vrouwen in haar buurt. ‘Veel vrouwen worden nog beperkt door hun familie. De positie van vrouwen is de laatste jaren wel verbeterd, maar een eigen inkomen? Dat is eerder uitzondering dan regel.’
In de watersector zijn vrouwen vaak wel zichtbaar — op papier. Vanwege het verplichte quotum van 33% vrouwen in watergebruikerscomités. ‘Maar dat is meestal symbolisch. Als er besluiten genomen worden, komen vrouwen er niet aan te pas.’
En dat terwijl er dringend actie nodig is. ‘We krijgen maar een half uurtje tot een uurtje per dag water uit de kraan. En de kwaliteit is niet altijd goed,’ zegt Renuka. Bovendien krijgen huizen die hoger op de heuvel liggen minder water door de lage waterdruk. Voor hun vee halen vrouwen daarom water uit een beek verderop. ‘Alles bij elkaar kost het ons zeker twee uur per dag om water te verzamelen.’
In actie voor water
Reden genoeg voor Renuka om de zelfhulpgroep nieuw leven in te blazen. ‘Ik wil andere vrouwen aanmoedigen om in actie te komen als het gaat om ons water.’ Ook vrouwen uit gemarginaliseerde groepen zoals de Dalit zijn welkom. ‘We maken geen onderscheid in onze wijk. We eten samen, we luisteren naar elkaar. De drie Dalit-vrouwen in onze groep hebben net zoveel inbreng als ieder ander.’
De groep voerde al meerdere acties uit. Ze testten de waterkwaliteit op twee plekken, reinigden de opslagtanks en organiseerden een schoonmaakcampagne in de wijk. Maar er moet meer gebeuren. ‘Het aantal huizen in onze wijk neemt toe, dus een extra waterbron zou helpen. Bovendien lekken de bestaande oude pijpleidingen. Er is dringend onderhoud nodig.’
Inmiddels is er iets belangrijks veranderd: de vrouwen durven hun stem te laten horen. ‘We vergaderen nu in het gebouw van het wijkcomité. En we hebben onze waterproblemen besproken met de voorzitter. Dat gaf vertrouwen. Voor het eerst voelden we ons gehoord.’
Vrouwennetwerk
En Renuka? Die denkt al verder. ‘We zijn bezig met een vrouwennetwerk op gemeentelijk niveau, met vertegenwoordigers uit alle negen wijken. We willen dat vrouwen écht betrokken worden bij alles wat met water, sanitatie en hygiëne te maken heeft. En dat er vrouwen aan tafel zitten bij het gemeentelijke waterbeheer.’
Want waar eerst alleen over waterkwaliteit werd gepraat, gaat het nu ook over milieubehoud en economische zelfstandigheid. ‘Mijn droom is dat vrouwen niet alleen toegang krijgen tot schoon water, maar ook de kans krijgen om hun eigen inkomen te verdienen.’
Wat is het Sarwacha project?
Het Sarwacha-project van Simavi sterkt vrouwen zoals Renuka in hun strijd voor veilig drinkwater. Het project heeft tot doel alle 57.536 inwoners van Changunarayan gelijke en duurzame toegang te bieden tot veilig drinkwater. Daarbij werkt Simavi samen met partners in Nepal aan duurzame oplossingen, van huishoudens tot het gemeentelijke niveau.